مردم بالتیمور هفته پنجم خود را تحت محاصره الکترونیکی آغاز می کنند که مانع از دریافت مجوز های ساختمانی و مجوز کسب و کار شده و حتی خرید و فروش خانه ها شده است. یک سال پس از اینکه هکرها سیستم ارسال سیستم اضطراری شهر را مختل کردند، کارکنان شهر در سراسر شهر نمیتوانند، از جمله موارد دیگر، از حسابهای ایمیل دولتی خود استفاده کنند یا تجارت منظم شهر را انجام دهند.
در این حمله، یک نوع نرم افزار مخرب به نام ransomware فایل های کلیدی را رمزگذاری کرده و آنها را غیر قابل استفاده می کند تا زمانی که شهر مهاجمان ناشناس 13 bitcoin را پرداخت کند یا حدود 76،280 دلار آمریکا را پرداخت کند. اما حتی اگر شهر پرداخت شود، هیچ تضمینی وجود ندارد که پرونده های آن تمام شود؛ بسیاری از حملات ransomware با اطلاعاتی که از دست داده اند، پایان می یابند.
حملات مشابه در سال های اخیر، خدمات ملی بهداشتی انگلیس را تحویل داده است، حمل و نقل غول پیکر Maersk و دولت های محلی، ایالتی و ایالت ایالت متحده در سراسر ایالات متحده و کانادا.
این نوع حملات بیشتر در حال تبدیل شدن و توجه بیشتر به رسانه ها است. صحبت کردن به عنوان یک حرفه حرفه ای در زمینه امنیت سایبری، جنبه های فنی حوادث مانند این، تنها بخشی از یک تصویر بسیار بزرگتر است. هر کاربر تکنولوژی باید نه تنها تهدیدات و آسیب پذیری ها را در نظر بگیرد، بلکه باید فرآیندهای عملیاتی، نقاط نقص احتمالی و نحوه استفاده از تکنولوژی را هر روزه در نظر بگیرند. فکر کردن به جلو و اقدامات محافظتی می تواند به کاهش اثرات حوادث سایبری در افراد و سازمان ها کمک کند.
نرم افزار طراحی شده برای حمله به رایانه های دیگر چیزی جدیدی نیست. ملل، شرکت های خصوصی، محققان و مجرمان فردی همچنان در حال توسعه این نوع برنامه ها برای طیف وسیعی از اهداف، از جمله جنگ های دیجیتال و جمع آوری اطلاعات و همچنین اخاذی توسط ransomware هستند.
بسیاری از تلاش های مخرب به عنوان یک عملکرد عادی و حیاتی از امنیت سایتی آغاز می شود: شناسایی آسیب پذیری های نرم افزاری و سخت افزاری که می تواند توسط مهاجم مورد سوء استفاده قرار گیرد. سپس محققان امنیتی به آسیب پذیری نزدیک می شوند. در مقابل، توسعه دهندگان نرم افزارهای مخرب، جنایی و غیره، متوجه خواهند شد که چگونه از طریق باز کردن آن کشف شده، کشف شده و به طور بالقوه ویرانی در سیستم های هدف قرار بگیرند.
گاهی اوقات یک ضعف واحد به اندازه کافی برای دسترسی به آنها که می خواهند مزاحم است. اما زمانیکه دیگر مهاجمان از تلفیق چندین آسیب پذیری برای نفوذ به یک سیستم استفاده می کنند، کنترل، سرقت اطلاعات و تغییر یا حذف اطلاعات را در هنگام تلاش برای مخفی کردن هر گونه شواهدی از فعالیت خود را از برنامه های امنیتی و پرسنل استفاده می کنند. چالش اینقدر بزرگ است که هوش مصنوعی و سیستم های یادگیری ماشین در حال حاضر نیز برای کمک به فعالیت های امنیتی سایبری کمک می کنند.
بعضی از سوالاتی در مورد نقش دولت فدرال در این وضعیت وجود دارد، زیرا یکی از ابزارهای هکری که ماموران گزارش کرده اند در بالتیمور استفاده می شود توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده تهیه شده است که سازمان امنیت ملی آمریکا آن را انکار کرده است. با این حال، ابزار هک از NSA در سال 2017 توسط گروه هکرها به سرقت رفته است. شرکت Shadow Brokers برای راه اندازی حملات مشابه طی چند ماه از ابزارهایی که در اینترنت منتشر شد استفاده شد. مطمئنا، این ابزار نباید هرگز از NSA ربوده شود - و باید بهتر از آن محافظت شود.
اما دیدگاه های من پیچیده تر از این است: به عنوان یک شهروند، من مسئولیت NSA را برای تحقیق و توسعه ابزار پیشرفته برای محافظت از کشور و اجرای مأموریت امنیتی ملی خود، به رسمیت می شناسم. با این حال، مانند بسیاری از متخصصان امنیت سایبری، من با این موضوع مخالفت می کنم: هنگامی که دولت یک آسیب پذیری جدید را شناسایی می کند، اما سازنده سخت افزار یا نرم افزار آسیب دیده را تا زمانی که از آن استفاده نمی شود به علت تخریب یا افشای ناگهانی نرسد، در معرض خطر است.
واکنش واضحی به ransomware وجود ندارد
برخی از قربانیان پرداخت می کنند، اما اطلاعات خود را دریافت نمی کنند؛ دیگران پرداخت نمی کنند و آنچه را که از دست داده اند را بهبود می یابند.
تخمین زده شده است که 18 میلیون دلار هزینه بازیابی در بالتیمور پولی است که شهر احتمالا به آسانی در دسترس نیست. تحقیقات اخیر توسط برخی از همکاران من در دانشگاه مریلند، کالج بالتیمور، نشان می دهد که بسیاری از دولت های ایالتی و محلی، به طرز شگفت آوری کم پیش بینی شده اند و به اندازه کافی، صرفا به طور فعالانه، با چالش های بسیاری در زمینه امنیت سایبری مواجه هستند.
در مورد این است که حمله ransomware در بالتیمور یک آسیب پذیری را که بیش از دو سال از آن به طور عمومی شناخته شده است - با یک رفع در دسترس برخوردار است. NSA یک اکتیویته (کد EternalBlue) را برای این ضعف امنیتی کشف کرده است اما مایکروسافت در مورد این آسیب پذیری امنیتی بحرانی تا اوایل سال 2017 هشدار داده و تنها پس از اینکه کارکنان سایه ابزار NSA را برای حمله به آن دزدیده اند، اخطار دادند. به زودی مایکروسافت یک به روز رسانی امنیتی نرم افزاری را برای رفع این نقص کلیدی در سیستم عامل ویندوز خود منتشر کرد.
